Ova priča dolazi nam iz Paragvaja, tačnije s glavne deponije paragvajske prijestonice Asunciona.
Smeće dobrog dijela od preko dva miliona stanovnika šireg područja Asunciona završava u getu zvanom Cateura, gdje mnogi žive na smeću i od smeća.
Smetlište je steklo svjetsku slavu zbog dokumentarnog filma koji je ispričao priču o djeci Cateurae koja idu u muzičku školu, a da ni nemaju prave instrumente, već koriste instrumente napravljene od smeća.
Ipak ni takvi instrumenti ne sprječavaju djecu da proizvode maestralnu muziku. U vrlo kratkom vremenu trailer filma osvojio je društvene mreže.
Samo nekoliko kilometara vazdušne linije od centra paragvajske prijestonice egzistira svijet za sebe. Oko stotina tona smeća nanizale su se sklepane kućice, a stanovnici tog dijela grada vole muziku.
Priča o toj njihovoj nezgodnoj navi obišla je svijet još prije četiri godine, kada je stotine instrumenata u Cateuerai, izvodeći Georga Friedricha Händela nadglasalo lavež pasa i tutnjavu smetlarskih kamiona.
Krivac za to je Luis Szaran, svjetski poznati dirigent, koji je osnovao muzičku školu u najsiromašnijem dijelu Paragvaja, zemlje u kojoj trećina od ukupno šest miliona stanovnika preživljava s manje od jednog i po eura dnevno.
O cijeloj priči Graham Townsley snimio je dokumentarni film, Landfill Harmonic.
Navigation
Post A Comment: